دانشمندان بزرگترین تار عنکبوت جهان را کشف کردنددانشمندان بزرگترین تار عنکبوت جهان را کشف کردند
بیگ بنگ: دانشمندان بزرگترین تار عنکبوت جهان را درون غاری غنی از گوگرد، در مرز میان آلبانی و یونان کشف کردند. این تار شگفت‌انگیز حدود ۱۰۶ متر مربع وسعت دارد و خانه‌ی تقریباً ۱۱۱ هزار عنکبوت است.
به گزارش بیگ بنگ، پژوهشگران ممکن است بزرگترین تار عنکبوت جهان را کشف کرده باشند؛ سازه‌ای زیرزمینی عظیم که بیش از ۱۰۰ متر مربع وسعت دارد و در غاری گوگردی در مرز آلبانی و یونان قرار گرفته است. این غار همیشه در تاریکی مطلق فرو رفته است و منبع اصلی انرژی در آن ریزاندامگان اکسیدکننده‌ی گوگرد هستند که پایه‌ی زنجیره‌ی غذایی را تشکیل می‌دهند. این میکروب‌ها باعث رشد پشه‌ها می‌شوند که در نهایت منبع تغذیه‌ی عنکبوت‌ها هستند.
این تار چندلایه که دیوارهای نزدیک ورودی غار را پوشانده، خانهٔ یک کلونی عظیم متشکل از حدود ۶۹ هزار عنکبوت خانگی (Tegenaria domestica) و ۴۲ هزار عنکبوت Prinerigone vagans است. این نخستین مورد ثبت‌شده از شکل‌گیری کلونی مشترک در هر دو گونه محسوب می‌شود. پژوهشگران برای شمارش عنکبوت‌ها از روش نمونه‌گیری نقطه‌ای استفاده کردند: ابتدا بخش‌هایی از دیوارهای پوشیده از تار را به‌صورت تصادفی انتخاب و تعداد تارهای قیفی‌شکل (که هرکدام معمولاً متعلق به یک عنکبوت است) را شمردند، سپس با اندازه‌گیری مساحت کل سطح پوشیده‌شده و ضرب چگالی به‌دست‌آمده در آن، تعداد تقریبی کل عنکبوت‌ها را برآورد کردند.
اکتشاف و بررسی
اعضای انجمن غارنوردی چک در سال ۲۰۲۲ طی بررسی جانوران زیرزمینی، این غارهای گوگردی را کاوش کردند. در یکی از این غارها، آن‌ها با این «ابرشهر عنکبوتی» روبه‌رو شدند و یافتهٔ خود را به دیگر دانشمندان اطلاع دادند. چندین گروه پژوهشی بعداً برای مطالعهٔ دقیق‌تر از محل بازدید کردند.
گونه‌ها از طریق آزمایش‌های DNA و بررسی ریخت‌شناسی (مورفولوژی) شناسایی شدند. هر دو گونه معمولاً به‌صورت انفرادی زندگی می‌کنند، بنابراین مشاهدهٔ هم‌زیستی آن‌ها در یک کلونی، کشفی شگفت‌انگیز بود. برای برآورد اندازهٔ کلونی، پژوهشگران تعداد تارهای قیفی‌شکل را در بخش‌های تصادفی شمردند و بر اساس تراکم، تعداد کل را تخمین زدند. سپس با اندازه‌گیری طول و عرض بخش پوشیده از تار در دیواره، مساحت آن را ۱۰۶ متر مربع محاسبه کردند.
زندگی در محیطی خشن
دانشمندان می‌خواستند بدانند این عنکبوت‌ها چگونه در چنین محیطی زنده می‌مانند و چه عاملی رفتار اجتماعی‌شان را تحریک کرده است. غارهای گوگردی محیط‌هایی بسیار خاص و سخت‌اند، زیرا نور خورشید وجود ندارد و سطوح بالایی از گاز سمی سولفید هیدروژن در فضا منتشر است.
با استفاده از آنالیز ایزوتوپ پایدار – ابزاری متداول در بوم‌شناسی برای ترسیم زنجیرهٔ غذایی – تیم پژوهشی دریافت که عنکبوت‌ها از حشرات واردشده از بیرون تغذیه نمی‌کنند. در عوض، تمام زنجیرهٔ غذایی درون غار بر پایهٔ میکروب‌های اکسیدکنندهٔ گوگرد بنا شده است؛ این میکروب‌ها منبع تغذیهٔ پشه‌های ریز غیرگزنده هستند که از آب غار بیرون می‌آیند. این حشرات کوچک به‌راحتی در تارها به دام می‌افتند و منبع غذایی مداوم و فراوانی برای عنکبوت‌ها فراهم می‌کنند.
جدایی ژنتیکی
کشف مهم دیگر این بود که عنکبوت‌های ساکن غار از نظر ژنتیکی با هم‌گونه‌های خود در بیرون از غار تفاوت دارند. این نشان می‌دهد که آن‌ها به‌تدریج در حال جدایی ژنتیکی و انطباق با محیط ویژهٔ غار هستند. در نهایت، پژوهشگران نتیجه گرفتند که ترکیب انزوای ژنتیکی و فراوانی منابع غذایی، علت اصلی پیدایش رفتار کلونی در این دو گونهٔ معمولاً منزوی شده است. این عنکبوت‌ها نمونه‌ای جالب از فرگشت در محیط‌های منزوی و دورافتاده هستند که برای بقا دست به همکاری به شیوه‌ای غیرمعمول زدند. در واقع قوی‌ترین گونه‌ها نیستند که دوام می‌آورند بلکه آنهایی هستند که خود را با تغییر سازگار می‌سازند.
به گفتهٔ نویسندگان مقاله: «یافته‌های ما نمونه‌ای منحصربه‌فرد از رفتار کلونی اختیاری در گونه‌ای جهانی از عنکبوت‌ها را نشان می‌دهد که احتمالاً تحت تأثیر فراوانی منابع در چنین غاری شکل گرفته است، و دیدگاه‌های تازه‌ای دربارهٔ سازگاری و پیوستگی تغذیه‌ای گونه‌های سطح‌‌زی در زیستگاه‌های زیرزمینی غنی از سولفید ارائه می‌دهد.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریهٔ Subterranean Biology منتشر شده است.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: phys.org
لینک کوتاه نوشته : https://bigbangpage.com/?p=109448
